Op dit moment werk ik aan mijn vierde roman. Maar ook: met een onregelmatige regelmaat publiceer ik hier een microreportage: een reportage over de ellende van het alledaags bestaan, in 500 woorden – afgemeten. Scroll naar beneden om de drie recentste te lezen. Niks missen? Je kunt je ook inschrijven, dan krijg je ze gewoon in je mailbox. Inschrijven wordt zeer gewaardeerd en kan dus hieronder 👇
Ik weet niet wat ik had verwacht voorafgaand aan mijn eerste keer op de snelfietsweg, maar het is druk. Er zijn mensen die zouden zeggen: gezellig druk, maar die mensen houden geen rekening met het tijdstip (half acht in de ochtend) en het aantal reeds genuttigde koffie (nul, de filters waren op).
De man begint te lachen. 'Kluun. Kun je nagaan. Dat is toch raar? Van de Klundert is toch een prima naam voor een schrijver? Maar goed, hij doet maar hoor. Hij zal het wel weten.'
Aan de bar hangt een groepje mensen: de middagploeg. Zij die om een uur of drie vanmiddag begonnen zijn met drinken, om vervolgens om half zes te besluiten om nog één rondje te wachten met naar huis gaan om te koken (en om kwart voor zes, zes uur, kwart voor zeven, vijf voor half acht ook).