Het is rustig als ik in Venlo op de trein naar Eindhoven stap. Zondag, vroege middag. Achter me zit een jonge jongen, met iemand van wie ik denk dat het zijn oma is. In de weilanden tussen Venlo en Blerick staat een koe tussen twee omgedraaide vlaggen in. De koe heeft geen idee. Hij herkauwt gewoon, zoals hij zijn hele leven al doet.

De jongen achter me begint tegen zijn oma te praten. Hij vertelt dat hij alweer druk in training is. Dat hij erg op zijn dieet moet letten.

'Ja, ja, dat snap ik wel,' mompelt ze terug, en rommelt wat in haar tas. Weer wordt het stil.

Bij Blerick stapt niemand in. Pas bij station Horst-Sevenum staan er mensen op het perron te wachten.

Een paar studenten. Een skater. Een man met een snor. Twee tieners die verliefd op elkaar zijn en een zonnebankbruine man van een jaar of veertig, met blote armen vol tattoo's en drie sixpacks bier in een tasje van de Jumbo. Hij probeert met iedereen oogcontact te maken, maar niemand hapt. Hij gaat achterin de coupé zitten en trekt een blik bier open.

'En hoe is het met ehh, met het spul?' vraagt de oma achter me, als de trein weer rijdt.

'Oh, d-'

Het gesprek wordt opgeschrikt door de zonnebankbruine man die zijn telefoon, op luidspreker, erbij heeft gepakt.

'EY! WINI! WINI!' roept hij. 'EY WAAR BENDE GAI?'

'WELLUK?' roept zijn gesprekspartner terug.

'JA MET JOS!'

'JOSJEUUUHHHHH' roept de telefoon terug.

'WAAR BENDE GAI?'

'JA WIJ STAAN HIER OP HELLIEMOND'

Josje kijkt een keer de coupe door. Weer draait iedereen zijn blik weg.

'EN IS JEFFREY ER OK BAI?' roept Josje. Hij begint hard te lachen in zijn telefoon.

'NEE, JONGE, D'N JEFFREY MAG NIE MEER, VAN 'T VROUWKE!'

'MIETJE' roept Josje onstemd en trekt zijn tweede blik bier open. De trein rijdt Helmond binnen. Josje hangt direct op en begint met zijn telefoon tegen het raam van de trein te timmeren.

'HEUUHHH!!' roept hij, in de hoop dat Wini hem hoort. Een paar seconden later stappen Wini en nog een paar mannen in de trein. Ze slaan elkaar op de schouders en trekken hun blikken bier open.

'EEUHHHH JOSJE!' roept iemand die later Nolly lijkt te heten. 'GAI BENT MAAR VAST BEGONNE ZEKER!'

'JAAAA!' roept Josje terug naar zijn buurman. 'JOSJE GAAT VANDAAG EENS EFFE LEKKER NAAR DE GETVER.'

Nolly lacht hard en slaat Josje op zijn schouders. 'GIJ WAART VORIGE WEEK OOK AL NAAR DE GETVER, JOSJE.'

De trein begint weer te rijden. Een van de mannen roept dat Damsko de borsten nat mag maken. Het roepen stopt niet meer. Josje gaat naar de Getver, dus die heeft werk te verrichten. Het derde blik bier gaat open.

Achter me schraapt de jongen zijn keel.

'Nouja,' mompelt hij dan, 'Rondom wedstrijden snuif ik niet echt, want ik krijg heel snel een bloedneus.'

'Oh, oké,' antwoordt de oma.

Josje en Nolly roepen iets onverstaanbaars. In koor, dat wel.